broszura 32 str.

Broszura jest skierowana do specjalistów i pracowników służby bhp oraz tych pracodawców, którzy chcą głębiej wniknąć w problematykę oceny ryzyka zawodowego, usystematyzować swoją wiedzę na ten temat. Autorka definiuje ocenę ryzyka zawodowego, przedstawia, jaki jest zakres oceny i związane z nim procedury. Prezentuje także zagadnienia dotyczące działań korygujących i zapobiegawczych oraz dokumentowania oceny ryzyka.

KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA (Z PRZYKŁADAMI ZASTOSOWAŃ)

Metoda oceny ryzyka wg polskiej normy PN-N-18002

W metodzie tej korzysta się z dwóch parametrów ryzyka: ciężkości następstw (skutków) występujących na stanowisku pracy zagrożeń oraz prawdopodobieństwa z jakim następstwa te (urazy, choroby) mogą wystąpić. Szacowanie zarówno ciężkości następstw jak i ciężkości ich wystąpienia określa na trzech poziomach: małym, średnim i dużym dla każdego występującego zagrożenia, zgodnie z wyżej przedstawioną (w ULOTCE "Ocena ryzyka zawodowego w małych przedsię-biorstwach) tabelą. Zgodnie z tą tabelą następuje (po oszacowaniu parametrów ryzyka) określenie poziomu ryzyka - w skali trójstopniowej, jako małego, średniego i dużego, tj. wg schematu podanego w poniższej tabelce:
 

Określenie poziomu ryzyka jest również możliwe w skali pięciostopniowej, jak w poniższej tabelce:

Norma PN-N-18002 wprost zaleca podejmowanie niezbędnych działań zapobiegaw-czych w zależności od poziomu określonego ryzyka, które przedstawia (w przypadku skali trójstopniowej) następująca tabela:

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: kierowca samochodu dostawczego, dla zagrożenia wypadkiem komunikacyjnym:

    ciężkość następstw DUŻA (ewentualność ciężkich dolegliwości, a nawet śmierci)
    prawdopodobieństwo MAŁE (firma nie odnotowała wypadków komunika-. cyjnych przez ponad 20 lat, obsługuje głównie . sklepy osiedlowe w mieście do 20 tys. mieszk.)

Oznacza to ryzyko zawodowe na poziomie ŚREDNIM, czyli dopuszczalne lecz wymagające planowania i realizacji działań ukierunkowanych na jego zmniej-szenie.

METODA WSTĘPNEJ ANALIZY ZAGROŻEŃ (tzw. metoda PHA, z ang. Preliminary Hazard Analysis)

Metoda pozwala na jakościowe oszacowanie ryzyka i korzysta również z dwóch parametrów:

S - wielkości (stopnia) ewentualnej szkody i P - prawdopodobieństwa powstania takiej szkody.
Parametr wielkość szkody (S) przyjmuje wartości 1 - 6 według następującego zestawienia:

Wielkość szkody:

    1. niewielka, znikome urazy, szkody nieznaczne
    2. lekkie obrażenia, szkody wymierne
    3. ciężkie obrażenia, szkody znaczne
    4. wypadek śmiertelny ednej osoby, szkody ciężkie
    5. wypadek śmiertelny zbiorowy, bardzo ciężkie szkody na terenie przedsiębiorstwa
    6. wypadek śmiertelny zbiorowy, bardzo ciężkie szkody poza terenem przedsiębiorstwa

Prawdopodobieństwo powstania szkody (P) przyjmuje wartości 1 - 6 według nastę-pującego zestawienia:

Powstanie szkody:

    1. nieprawdopodobne
    2. mało prawdopodobne, szkoda powstaje raz na 10 lat
    3. szkoda może się wydarzyć raz w roku
    4. dosyć częste, szkoda może się wydarzyć raz w miesiącu
    5. częste, szkoda może się wydarzyć raz na tydzień
    6. bardzo prawdopodobne
 

Po oszacowaniu parametrów S i P ryzyko określane (wartościowane) jest według poniższej tabeli:

Ryzyko określane jest na trzech poziomach:

    1 - 3 akceptowalne
    4 - 9    dopuszczalna akceptowalność ryzyka po przeprowadzeniu oceny
    powyżej 10    ryzyko niedopuszczalne

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: bibliotekarz, dla zagrożenia uderzeniem przez spadające przedmioty:

    wielkość szkody S = 2 (lekkie obrażenia)
    prawdopodobieństwo szkody P = 3 (może zdarzyć się raz w roku, w bibliotece panuje porządek)

Oznacza to ryzyko na poziomie 6, czyli dopuszczalna jest akceptacja ryzyka po przeprowadzeniu oceny.

METODA OCENY RYZYKA PRZY POMOCY WSKAŹNIKA RYZYKA - RISC SCORE

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako iloczyn trzech parametrów:

    S - możliwych skutków (następstw) zagrożenia
    E - ekspozycji (narażenia) na zagrożenie
    P - prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia

Parametry te szacuje się następująco:

Po określeniu wskaźnika ryzyka (jako iloczynu oszacowanych parametrów S, E i P) można przystąpić do wartościowania ryzyka (zawsze dla konkretnego zagrożenia na stanowisku pracy) według poniższej tabelki:

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: murarz-tynkarz, dla zagrożenia upadkiem na niższy poziom (np. podczas prac na rusztowaniach lub podnośniakch):

    możliwe skutki zagrożenia S = 15 (bardzo duże, jedna ofiara śmiertelna)
    ekspozycja (narażenie) na zagrożenie E = 6 (częsta - codzienna)
    prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia P = 0,5 (zdarzenie sporadycznie możliwe, na budowie przestrzega się przepisów)

Oznacza to ryzyko na poziomie 45 (15 x 6 x 0,5), czyli małe, przy czym potrzebne jest kontrolowanie tego zagrożenia.

METODA OCENY RYZYKA PRZY POMOCY ANALIZY BEZPIECZEŃSTWA PRACY
(tzw. metoda JSA, z ang. Job Safety Analysis)

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako funkcję dwóch parametrów: konsekwencji (skutku) zdarzenia i prawdopodobieństwa konsekwencji zdarzenia. Prawdopodobieństwo konsekwencji zdarzenia określa się natomiast jako sumę trzech parametrów:

    F - częstotliwość występowania zagrożenia;
    O - prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia;
    A - możliwość uniknięcia lub zmniejszenia skutków zdarzenia

Parametry te szacuje się następująco:

Konsekwencje (skutek) zdarzenia szacowane są według poniższej tabelki:

Po określeniu prawdopodobieństwa konsekwencji zdarzenia, jako sumy oszacowanych dla danego zagrożenia na stanowisku pracy parametrów F, O i A oraz określeniu klasy konsekwencji zdarzenia, można przystąpić do wartościowania ryzyka zgodnie z poniższą tabelką:

Wartości 1-2: oznaczają ryzyko pomijalne, 3-5 ryzyko akceptowalne,
a 6-8 ryzyko nieakceptowalne.

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: malarz, dla zagrożenia zaprószeniem oczu, pyłami:

    Częstotliwość występowania zagrożenia: F = 5 (codziennie)
    Prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia: O = 4 (prawdopodobne)
    Możliwość uniknięcia lub zmniejszenia skutków zdarzenia: A = 1 (oczywiste)

Stąd prawdopodobieństwu konsekwencji zdarzenia przypisujemy wartość 10 (5 + 4 + 1).
Natomiast klasę konsekwencji zdarzenia możemy, zgodnie z powyższą, właściwą tabelką, określić jako C2 (konsekwencja zdarzenia wiążą się z krótką niezdolnością do pracy).
Następnie z tabelki wartościowania ryzyka odczytujemy jego wartość jako 4, co oznacza, ze mamy do czynienia z ryzykiem akceptowalnym.